Niemcy

Niemieckie korzenie sięgają do Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Juliusz Cezar. Cezar, o którym mowa w niezdobytej wschodniej części Renu jako Germania. Plemiona germańskie były dobrze zorganizowane i pokonał Rzymian w bitwie pod Lesie Teutoburskim w około AD 9. Jeden z największych plemion germańskich, Frankowie, przejęła innych zachodnich plemion germańskich po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Stworzyli oni Franków, z władcy, Karola. Został koronowany w Rzymie papież, i rządził aż do 843, gdy imperium zostało podzielone między spadkobierców Karola Wielkiego. Wschodnie Królestwa, Frankowie, Sasi, Bawarczycy i Szwabii rządzone były przez potomków aż 911. W tym czasie, oni wybrali Frankonii, Conrad I. to może być postrzegane jako początek zjednoczonej niemieckiej historii.

W 962, Otto I został pierwszym z niemieckich królów koronowany na cesarza w Rzymie. Niemcy byli najbogatszym i najbardziej politycznie potężny w Europie. Rozbudowa rozpoczęła się, ale spowodowało kosztownych wojen że osłabiony Cesarstwa Niemieckiego. Od 1618/48, wojny trzydziestoletniej męska zniszczonym w Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Konflikty między katolikami i protestantami i konkurencji między państwami stworzył szerokie niezgodę. Niemcy były głównym miejscem walk i było gdzie ostateczny konflikt między Francją a Habsburgami miała miejsce. Kraj był też nadal podzielona i pożarów osłabił imperium. Znany jako "partykularyzmu" (istnienie wielu państw o ​​różnej wielkości i rodzaju) trwała do 1871 roku.

Wojny napoleońskie wywołał proces prawdziwego zjednoczenia. Liczba niemieckiego niezależnego królestwa zjednoczyły się pod przywództwem pruskiej i oficjalnie utworzona Cesarstwa Niemieckiego (Deutsches Kaiserreich). Empire dojechać do miasta wschodniej nowoczesny dzień Klaipeda (Memel) na Litwie, obejmujący ponad 40 procent współczesnej Polski, do Alzacji i Lotaryngii (Francja), wschodniej Belgii (Eupen-Malmedy), a na północ do południowej Danii.

W 1815 roku Kongres Wiedeński dalej zjednoczone kilkaset Zjednoczonych do trzydziestu ośmiu państw. Największa z tych państw, Austria i Prusy, rywalizowali o najlepszych pozycjach w Niemczech wschodzących. Otto von Bismarck był w dużej mierze odpowiedzialny za to zjednoczenie i zabezpieczone w najwyższym w pruskiej zjednoczone Niemcy w 1871 roku. Nowa Rzesza Niemiecka nie jest już ujęta Austria.

Bismarck został odwołany w 1890 roku przez młodego cesarza Wilhelma II. Dobrze prosperująca Niemcy również rywalizowali powrotem większe znaczenie wśród państw europejskich. Agresywny program ekspansja militarna doprowadziły do ​​obaw wśród sąsiadów. W lecie 1914 roku, przywódcy Niemiec udał się do wojny z Rosją i Francją. Uważali to było ważne strategiczny ruch, jak przez 1916 rosyjskich reform wojskowych i francuski byłby kompletny i oni by mogła konkurować z Niemiec. Skomplikowany system sojuszy wstał i konflikty regionalne przekształcone wojny światowej

Niemca zostali pokonani w listopadzie 1918 roku. i imperium spadła jak Kaiser Wilhelm II został zmuszony do abdykacji z tronu. Republika Weimarska została utworzona w celu ustanowienia demokracji parlamentarnej w Niemczech. Wielu Niemców opór tę organizację i poważnych reparacji finansowych obciążająca Niemcy doprowadziły do ​​depresji gospodarki i ludzi. Wielki Kryzys przybył i parlamentarnych polityka stała się niemożliwa. Rząd starał się rządzić na mocy dekretu, ale kryzys gospodarczy pozwolił ekstremistycznych polityków, który zostanie wybrany. (Nazi) Adolfa Hitlera niemieckich narodowych socjalistów Robotnicza Partia stała się najsilniejszym impreza w 1932 wyborach. W styczniu 1933 roku wybrany na prezydenta republiki, Paul von Hindenburg, mianował rząd na czele z Hitlerem.

Z Hitlerem jako Fuhrera, instytucje demokratyczne zostały zdemontowane i państwo policyjne było zainstalowany. Do 1935 jego reżim przekształciła Niemiec w państwie totalitarnym. Sukcesy gospodarcze i dyplomatyczne porusza się podczas pierwszych pięciu lat doprowadziły do ​​wsparcia rozprzestrzenia. Kiedy Hitler wszedł Wiedeń w 1938 roku został powitany przez okrzyki. Krótko po 99 procent Austriaków głosowali na rzecz przyłączenia Austrii do Rzeszy Niemieckiej.

"Niepożądanych" zostały określone jako Żydzi, Słowianie, Cyganie, osoby niepełnosprawne, socjalistów, komunistów, związkowców i wiele innych grup. Zostały one poddane systematyczny, biurokratyczne, sponsorowana przez państwo prześladowania i morderstwa. Teraz wiadomo, jak Holocaust, około sześciu milionów europejskich Żydów systematycznie zabijani. Całkowita liczba zgonów wśród wszystkich prześladowanych ludzi jest da się dokładnie obliczyć, ale uważa się, że między 11 mln a 17 mln osób. Jest to jeden z najgorszych ludobójstw w historii

Teraz nazywa, II wojna światowa, wojna udział wielu krajów świata, w tym wszystkich wielkich mocarstw. Dwa dwa przeciwstawne sojusze wojskowe powstały, aliantów i osi. To był stan "wojny totalnej", z głównych uczestników składających całe swoje gospodarczych, przemysłowych i naukowych zdolności do wysiłku wojennego . Zawierał śmierć masy ludności cywilnej, w tym Holocaustu, a jedynym użycia broni jądrowej w wojnie. To był zabójczy konflikt w historii ludzkości, w wyniku 50000000 do ponad 70 milionów ofiar śmiertelnych.

Niemcy były w końcu w stanie wytrzymać ataki aliantów z obu stron. hitlerowska Trzecia Rzesza została pokonana w 1945 roku. Wiele nazistowskich przywódców zostały zidentyfikowane i uwięziony, a wiele biorąc własne życie przed wejściem w areszcie, w tym Adolf Hitler. Zbrodnie popełnione w czasie Holokaustu zdewastowany większość europejskich gmin żydowskich. Niemcy zostały zniszczone, podobnie jak większość Europy, a większość ludzi uważało Niemcy był winien. Niemcy stracił 25 procent swojego terytorium, to szanować, i że poważnie uszkodzony ducha narodu.

Alianci prowadzone konferencji poczdamskiej i zdecydował o przyszłości granicami Niemiec. Niemcy zostały podzielone na cztery sektory: kontrolowanych przez francuskich, brytyjskich, amerykańskich i sił sowieckich. Wielka Brytania i Stany Zjednoczone zdecydowały połączyć swoje sektory, następnie Francuzi. Śląsk, Pomorze i południową część Prus Wschodnich znalazły się pod polską administrację zgodnie z międzynarodowym porozumieniem sojuszników. Pozostałe centralne i zachodniej części kraju zostały podzielone na wschodzie pod kontrolą sowiecką. W zachodniej części sprzymierzonych została przekształcona w Republice Federalnej Niemiec w Bonn jako stolica. Kontrolowane radziecka strefa stała komunistą / autorytarny rząd, Deutsche Demokratische Republik (DDR) lub Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD) w języku angielskim. Berlin był podzielony między Sowietami a Zachodem. W dniu 13 sierpnia 1961 roku Mur Berliński został wzniesiony.

GDR starała się zapewnić godziwe środki na Zachód i wiele osób próbuje zdradzić. Mianowany przez Stalina, Walter Ulbricht był odpowiedzialny za projektowanie powojennego niemieckiego systemu, który centralizacji władzy w partii komunistycznej. Wraz z montaż na ścianie, rząd stworzył potężne tajnej policji Stasi, okazało ludzi do informatorów, i miał ogromne ukryte pliki na obywateli. Erich Honecker doszedł do władzy i zmienił kierunek polityki krajowej i próbował zapłacić baczniejszej uwagi na krzywdy proletariatu. To nie był całkowicie zakończone, w 1989 roku, poważne problemy gospodarcze i kontynuacja emigracja na zachód pomógł doprowadzić do upadku NRD.

Latem 1989 doprowadziły do ​​pokojowego rewolucja, czy Die Wende. Honecker został zmuszony do rezygnacji w październiku, a 9 listopada, władze niemieckie niespodziewanie East wolno wschodnioniemieckich obywateli wprowadzić Berlinie Zachodnim i Niemcy Zachodnie. GDR upadł i żelazna kurtyna, która rozdziela rodziny niemieckie nie było więcej. Setki tysięcy zgromadzonych na muru berlińskiego świętować otwarcie granic. Spontaniczne uroczystości wciąż serdecznie odwołany przez Niemców już dziś i oficjalna data Łączenie 03 października 1990 jest świętem narodowym (Tag der Deutschen Einheit).

Ostatnie powojenne ograniczenia suwerenności Niemiec zostały usunięte i USA, Wielkiej Brytanii, Francji i ZSRR wyraziły zgodę. Niemiecki parlament, Bundestag, zdecydował się na granicach i nowoczesny dni Niemcy urodził. Reputację Niemiec jako intelektualnej ziemi wolności i kultury wysokiej (Land der Dichter und Denker) odnosi się po raz kolejny.

Berlin

Berlin był pierwotnie zamieszkany przez plemiona germańskie Szwabii i burgundzkich i Wenedów słowiańskich. Dwa miasta, Berlin i Coelln, zostały opracowane w 13 wieku wzdłuż rzeki Szprewy. (Ten teren jest dziś Nikolaiviertel.) Miasta ostatecznie połączyły się i wyrósł na ośrodek handlu i rolnictwa. W 1244, Berlin po raz pierwszy wymieniony w dokumentach i przez 1251 prawa miejskie zostały udokumentowane. Nazwa "Berlin" może pochodzić od Starego macierzystych Polabian "Berl" znaczenia "bagno".

budowa nowego pałacu królewskiego przez elektora Fryderyka II Irontooth została zaproponowana w 1448. Były protesty, ale były one nieskuteczne. Berlin stał się rezydencją królewską z elektorów brandenburskich, a Berlin musiał zrezygnować ze statusu darmo Hanzeatyckie miasto. Dżuma otarła się 4000 osób w 1576 roku, ale od 1600, było 12.000 mieszkańców.

W 17 wieku, było około 10.000 mieszkańców. Połowa z tych mieszkańców zostało zabitych w ciągu 30 lat, a miasto było odbudować ponownie. Berlin miał przyjemną, bez dokonywania oceny atmosferę, która przyciągnęła religijnych, ekonomicznych i innych osób ubiegających się o azyl. W 1701, Berlin stał się stolicą Prus i okoliczne miasta zostały połączone. W 1871 roku, Berlin stał się stolicą Niemiec Reich. Miasto nadal rozwija się i szybko objęła ponad milion mieszkańców.

W 1881 roku, Berlin stał się miastem powiat (Stadtkreis Berlin) oddzielona od prowincji Brandenburgia. Reichstag, budynek parlamentu, był oddana do użytku w 1884 roku. Podczas I wojny światowej, miasto właśnie do rozpowszechnionego głodu. Ponad 150.000 osób było uzależnione od pomocy żywnościowej.

Miasto przeżyło pierwszą wojnę światową i zaczął wyglądać jak miasto wygląda jak dzisiaj. Wilhelm II (1888-1918) zrzekł się tronu, pozostawiając wolne miejsce, że Philipp Scheidemann w Reichstagu i komunistycznej Karl Liebknecht na Zamku zarówno ogłoszona republiką. W ciągu najbliższych miesięcy Berlin stał się polem bitwy pomiędzy dwoma sy politycznej wynika. Fatalna sytuacja gospodarcza zbita przez wypłatą odszkodowań doprowadziły do ​​nadmiernego drukowania pieniędzy, a inflacja staje się ogromne. W najgorszym momencie, jeden dolar był wart około 4200000000000 znaków. Pomoc od zagranicznych sił i poprawić polityka gospodarcza pomógł prawo sytuacja i Berlin zaczął się rozwijać. Fizyk Albert Einstein, malarz George Grosz i pisarze Arnold Zweig, Bertolt Brecht i Kurt Tucholsky wykonane Berlin jeden z największych ośrodków kulturalnych w Europie.

Pomimo tych zmian, 450.000 osób pozostało bez pracy. 1929 krach przyniósł miasto z powrotem w dół. Niepewność i strach zwyciężył i 30 stycznia 1933 roku Hitler został kanclerzem Niemiec. Dniu 27 lutego 1933 r. Budynek Reichstag został podpalony i partia nazistowska oskarżyła komunistów. Hitler wykorzystał sytuację zastrzeżenia stan wyjątkowy i przejął całkowitą władzę. Tego lata, rząd pruski pod Otto Braun w Berlinie została oddalona Dekret prezydenta. Narodowo-socjalistyczny (Nazi) ruch nigdy nie został w Berlinie, ale to był już stolicą III Rzeszy.

Około 1933, niektóre 160.000 Żydów mieszkających w Berlinie, co jedną trzecią wszystkich niemieckich Żydów. Prześladowanie Żydów rozpoczął zaraz po dojściu Hitlera do władzy. Żydowscy lekarze zostali zwolnieni i nazistowscy urzędnicy nakazał ludności niemieckiej nie kupić od żydowskich sklepów. Społeczność żydowska zaczęła przemieszczane w oddzielne sekcje z ogólnej populacji i zostali pozbawieni potrzeb, zamieniając je w gettach. Nocy Kryształowej w 1938 roku doprowadziły do tysięcy miejskiego więzienia Żydów i zniszczenie przedsiębiorstw. W 1939 roku nie było jeszcze 75.000 Żydów mieszkających w Berlinie. Ten numer był dalej zdziesiątkowana jak większość niemieckich Żydów w Berlinie wywieziono do dworca Grunewald na początku 1943 roku, a wysłane w wagonach do obozów zagłady, takich jak Auschwitz. Trzydzieści kilometrów (19 mil) na północny zachód od Berlina, obóz koncentracyjny Sachsenhausen stoi do dziś. Miejscem wielu przeciwników politycznych i jeńców rosyjskich, jest świadectwem okropności Holokaustu. Tylko około 1200 Żydów przeżyło w Berlinie ukrywając.

1936 Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Berlin (decyzja trzymać je tam zostały dokonane wstępne 1933) i naziści nadzieję zaprezentować niemieckiej wyższości. Miasto zostało zmienione, aby ukryć anti-sematic doktryny zagranicznych gości zalane w. The posągowa Olympiastadion (Olympic Stadium) został wzniesiony do gry i jest jednym z niewielu obiektów nazistowskich pozostać w Berlinie. Amerykańska, Jesse Owens, zniszczony Hitlera nadzieje na Igrzyskach zdobywając cztery złote medale: 100 metrów, 200 metrów, skok w dal, a jako część metrowej sztafety 4x100. Był najbardziej utytułowanym sportowcem w 1936 Letnie Igrzyska Olimpijskie. On dokładnie obalić Hitlera teorie na temat rasy aryjskiej.

Jako zasadę stolicy i nazistowskie, wiele z Berlina został zniszczony podczas II wojny światowej. W 1940 roku, Allied nalot na Berlin rozpoczął w celach propagandowych. To było w 1943 roku nasiliła naloty na wiele niemieckich dużych miastach. Na przykład, w dniu 18 marca 1945 roku były 1250 amerykańskich bombowców, które zaatakowały miasto. "Wyścig do Berlina" był on jako nazista upadek stał się nieunikniony i Allieds i Rosjanie ścigał się wejść do miasta w pierwszej kolejności. W kontrowersyjnej decyzji, US General Dwight D. Eisenhower zatrzymał anglo-amerykańskich żołnierzy nad Łabą do ratowania życia Amerykanów. To była strategiczna decyzja, wcześniej konferencja już sporządzony, jak miasto było do podziału. Rosji Armia Czerwona wkroczyła do miasta, biorąc je jako nagrody w ostatecznej bitwie o Berlin. Niemcy odmówili poddania się bezwarunkowo, mimo że otoczeniu i zaciekle przewagę liczebną. W dniu 30 kwietnia 1945 Hitler popełnił samobójstwo w Fuehrerbunker pod Kancelarii Rzeszy wraz z niektórych jego zwolenników. Jednak opór nie koniec, jak wielu Niemców nadzieję na Zachodzie, aby zapisać je od znacznie gorzej odwet z Rosjanami. dniu 02 maja 1945 Berlin wreszcie skapitulowała przed armią sowiecką. Jedna piąta wszystkich budynków (50 procent w centrum miasta) zostały zniszczone.

Miasto zostało również podzielone na sektory o mocarstwa sprzymierzone:
Berlin Zachodni - francuski, amerykański i brytyjski sektor
East Berlin - ZSRR

Berlin został wybrany jako stolicy NRD w 1949 roku. Powodu rosnących napięć między RFN i NRD, NRD zbudował mur między kraje i wokół Berlina Zachodniego. Ten rozdzielone rodziny, przyjaciół i sąsiadów. Próby do przekraczania muru były częste, ale większość z nich była nieudana. Zachód ruszył do przodu, jak East wykonane z powodu mniej pod rządami komunistów.

Po II wojnie światowej oraz budowę muru, był brak siły roboczej. To doprowadziło do napływu imigrantów z Turcji do Berlina Zachodniego i Wietnamczyków na Wschodzie. Te wspólnoty przebywał w Berlinie, a także znacznie wpływa jedzenie, kultura, i przyszłość city.

Wschód stał się sfrustrowany alianckich wysiłków bezpiecznik amerykańskie, francuskie i brytyjskie sektory, amerykańska odmowa przyznania Sowieci reparacji wojennych z przemysłowych regionów zachodnich Niemiec, i do reformy walutowej przeprowadzonej przez mocarstwa zachodnie bez sowieckiej zatwierdzenia. Sowieci zablokował dostęp uziemienia do Berlina Zachodniego w dniu 26 czerwca 1948 roku starają się zmusić Allieds z Berlina w całości. Jest to znane jako "Blokada Berlina" i wywołała ogromną reakcję Zachodu sojuszników "Airlift Berlin". Tysiące alianckich samolotów wylądował na lotnisku Tempelhof w dostawach dla głodujących Berlin Zachodni. Blokada trwała prawie rok, i wytrwałość Allied przyniosły sowieckiego odwrotu na 11 maja 1949.

Quiet niemiecka rewolucja miała miejsce w całej reguły NRD. W dniu 16 czerwca 1953 60 pracowników budowlanych w Berlinie Wschodnim strajk, zachęcając innych do tego samego. W dniu 17 czerwca (dzień nadal upamiętnione przez główne Boulevard "Strasse des 17. Juni ") strajk i protest marsze przekształcony zamieszek i rozpowszechniania w całej NRD. Wschodnioniemieckiej policji nie udało się stłumić zamieszki i wojsk radzieckich zareagował na bezbronnych tłumów z ostrej amunicji. Co najmniej 153 osób zginęło w stłumienie powstania.

Ta brutalna siła nie mogła powstrzymać niepokoje ludzi. East miała ciągłe kłopoty wynikające żądań wejścia na Zachód i uzasadniające ściany do globalnej społeczności. Ronald Reagan, prezydent Stanów Zjednoczonych skierowane to bezpośrednio w przemówieniu na Bramę Brandenburską w 1987 roku, "Pan Gorbaczow, zburzy ten mur!" Na 40. rocznicy NRD października 1989 roku gościem honorowym Michaiła Gorbaczowa wygłosił przemówienie, wskazując, że nie będzie wspierać twardej pozycji przez reżim East German. Nagle, w dniu 9 listopada 1989 r. straż graniczna dała się i pozwolił tłumy z Berlina Wschodniego do Niemiec Zachodnich. Rodziny zjednoczona i tłumy zebrane na spaść do świętowania. Wydaje się, że strażnicy uwierzyli, że władze postanowił otworzyć ścianę, ale w rzeczywistości nie została podjęta ostateczna decyzja. Ale gdy mur był otwarty, nie było wracać. Erich Honecker złożył rezygnację w październiku i era NRD była skończona.

W dniu 3 października 1990 East and West zostały połączone. W czerwcu 1991 r. niemiecki parlament, Bundestag, automatycznie przenieść ruch w stolicy Niemiec do Berlina. Niektóre agencje rządowe i siedziba nadal mieści się w Bonn, ale Berlin jest niewątpliwie stolica.

Miasto stało się mekką kultury. Ponieważ coraz więcej osób przyjeżdża do miasta, staje się bardziej gentrified i wzrost cen, ale pozostaje miastem młodości i innowacyjne i ekscytujące miejsce.

"Berlin łączy w sobie kulturę Nowego Jorku, układu komunikacyjnego Tokio, charakter Seattle i historyczne skarby, dobrze, Berlinie."
Hiroshi Motomura, US Law profesor, 2004.

Usługi Partnerskie