Duitsland

Duitse wortels gaan terug tot het Heilige Roomse Rijk en Julius Caesar. Caesar verwezen naar het veroverde gebied ten oosten van de Rijn als Germania. Germaanse stammen waren goed georganiseerd en versloeg de Romeinen in de Slag van de Teutoburgerwoud in ongeveer AD 9. Een van de grootste Germaanse stammen, de Franken, nam de andere West-Germaanse stammen na de val van het Romeinse Rijk. Zij ontwikkelden het Frankische Rijk, met de heerser, Karel. Hij werd gekroond in Rome door de paus, en regeerde tot 843 toen het rijk werd verdeeld onder Karel de erfgenamen. De oostelijke koninkrijken, Franken, Saksen, Beieren en Zwaben werden geregeerd door de afstammelingen tot 911. Op dit moment, ze verkozen een Frankische, Conrad I. Dit kan zijn gezien als het begin van de verenigde Duitse geschiedenis.

In 962, Otto I werd de eerste van de Duitse koningen gekroond keizer in Rome. De Duitsers waren de rijkste en politiek machtige in Europa. Expansie begon, maar resulteerde in dure oorlogen dat het Duitse rijk verzwakt. Van 1618 tot 1648 de Dertigjarige Oorlog van geteisterd in het Heilige Roomse Rijk. Conflicten tussen katholieken en protestanten en de concurrentie tussen staten gemaakt wijdverspreide onenigheid. Duitsland was de belangrijkste site voor veldslagen en werd waar de uiteindelijke conflict tussen Frankrijk en de Habsburgers plaatsvonden. Het land werd ook nog verdeeld en in-gevechten verzwakte het rijk. Bekend als "particularisme" (het bestaan ​​van vele staten van verschillende maten en soorten) voortgezet tot 1871.

De Napoleontische oorlogen leidde tot het proces van ware eenwording. Een aantal onafhankelijke Duitse koninkrijken verenigd onder Pruisische leiding en officieel opgericht het Duitse Keizerrijk (Deutsches Kaiserreich). Het rijk bereikte de oostelijke stad moderne dag Klaipeda (Memel) in Litouwen, omvat meer dan 40 procent van de hedendaagse Polen, om Elzas-Lotharingen (Frankrijk), Oost-België (Eupen-Malmedy), en naar het noorden naar het zuiden van Denemarken.

In 1815, het Congres van Wenen verdere verenigde de enkele honderden staten in achtendertig staten. De grootste van deze staten, Oostenrijk en Pruisen, streden om prime posities binnen opkomende Duitsland. Otto von Bismarck was grotendeels verantwoordelijk voor deze eenwording en vastgezet Pruisische uiterst in een verenigd Duitsland in 1871. De nieuwe Duitse Rijk niet meer opgenomen Oostenrijk.

Bismarck werd in 1890 ontslagen door de jonge keizer Wilhelm II. Welvarende Duitsland concurreerde ook weer een prominentere plaats tussen de Europese staten. Een agressieve programma militaire expansie leidde tot angst bij haar buren. In de zomer van 1914, de Duitse heersers ging naar de oorlog met Rusland en Frankrijk. Ze geloofden dat dit een belangrijke strategische zet als door 1916 Russische en Franse militaire hervormingen volledig zou zijn en ze zouden te kunnen concurreren met Duitsland. Een ingewikkeld systeem van allianties ontstaan ​​en regionale conflicten omgezet in Wereldoorlog I.

De Duitser werden verslagen in november 1918. en het rijk viel als keizer Wilhelm II werd gedwongen om de troon af te treden. De Weimarrepubliek werd opgericht om de parlementaire democratie instituut in Duitsland. Veel Duitsers verzette deze organisatie en de ernstige financiële herstelbetalingen belasten Duitsland geleid tot een depressieve economie en mensen. De Grote Depressie kwam en parlementaire politiek onmogelijk werd. De overheid probeerde bij decreet te regeren, maar de economische crisis mogen extremistische politici worden verkozen. Adolf Hitlers Nationaal Socialistische Duitse Arbeiders's (Nazi) partij werd de sterkste partij in de verkiezingen van 1932. In januari 1933, van de republiek gekozen president, Paul von Hindenburg, genaamd een regering onder leiding van Hitler.

Met Hitler als de Führer, werden de democratische instellingen ontmanteld en een politiestaat was geïnstalleerd. In 1935 zijn regime had Duitsland omgetoverd in een totalitaire staat. Succesvolle economische en diplomatieke initiatieven tijdens de eerste vijf jaar leidde tot het verspreiden van ondersteuning. Toen Hitler ingevoerd Wenen in 1938 werd hij begroet door gejuich. Kort na, 99 procent van de Oostenrijkers gestemd de annexatie van Oostenrijk aan het Duitse Rijk.

"Ongewenste" waren vastbesloten om Joden, Slaven, zigeuners, gehandicapten, socialisten, communisten, vakbondsmensen en vele andere groepen. Zij werden toen systematische, bureaucratische, door de staat gesteunde vervolging en moord. Nu bekend als de Holocaust, werden ongeveer zes miljoen Europese joden systematisch vermoord. Het totale aantal sterfgevallen onder alle vervolgde mensen is niet precies te berekenen, maar vermoedelijk tussen 11 miljoen en 17 miljoen mensen. Het is een van de slechtste volkerenmoorden in de geschiedenis

Nu genoemd, de Tweede Wereldoorlog, de oorlog betrokken zijn veel van de naties van de wereld, met inbegrip alle van de grote mogendheden. Twee twee tegengestelde militaire bondgenootschappen gevormd werden, de Geallieerden en de As. Het was een staat van "totale oorlog", met de belangrijkste deelnemers plaatsen hun volledige economische, industriële en wetenschappelijke mogelijkheden in de oorlogsinspanning . Het omvatte de massale dood van burgers, met inbegrip van de Holocaust, en het enige gebruik van kernwapens in de oorlogvoering. Het was de dodelijkste conflict in de menselijke geschiedenis, wat resulteert in 50 miljoen tot meer dan 70 miljoen dodelijke slachtoffers.

Duitsland werd uiteindelijk niet in staat om de aanvallen van de geallieerden van beide kanten te weerstaan. Hitlers Derde Rijk werd verslagen in 1945. Veel nazi-leiders werden geïdentificeerd en gevangen gezet, waarbij velen hun eigen leven voordat hij in hechtenis, waaronder Adolf Hitler. De misdaden begaan tijdens de Holocaust verwoest meeste Europese joodse gemeenschappen. Duitsland was vernietigd, zoals veel van Europa had, en een meerderheid van de mensen voelden Duitsland was te wijten. Duitsland verloor 25 procent van zijn grondgebied, het is respecteren, en was ernstig beschadigd de geest van de mensen.

De geallieerden voerden de conferentie van Potsdam en besloot de toekomst van de Duitse grenzen. Duitsland werd verdeeld in vier sectoren: gecontroleerd door de Franse, Britse, Amerikaanse en Russische troepen. Verenigd Koninkrijk en de VS besloten om hun sector, gevolgd door de Franse fuseren. Silezië, Pommeren en het zuidelijke deel van Oost-Pruisen kwam onder Pools bestuur volgens de internationale overeenkomst van de geallieerden. De overige centrale en westelijke delen van het land werden verdeeld in een oostelijk deel onder Russische controle. De westelijke geallieerde sectie werd omgevormd tot de Bondsrepubliek Duitsland met Bonn als hoofdstad. De Sovjet-gecontroleerde zone werd de communistisch / autoritaire regering, Deutsche Demokratische Republik (DDR) of Duitse Democratische Republiek (DDR) in het Engels. Berlijn werd verdeeld onder de Sovjets en het Westen. Op 13 augustus 1961 werd de Berlijnse Muur gebouwd.

De DDR worstelde om billijke middelen te verschaffen om het Westen en veel mensen probeerden te overlopen. Benoemd door Stalin, was Walter Ulbricht verantwoordelijk voor het ontwerpen van het naoorlogse Duitse systeem dat alle macht in de Communistische Partij zou centraliseren. Samen met de bouw van de muur, de regering creëerde een machtige geheime politie, de Stasi, draaide de mensen in de informanten, en had enorme geheime dossiers over de burgerij. Erich Honecker aan de macht kwam en veranderde de richting van het nationale beleid en probeerde te betalen meer aandacht aan de grieven van het proletariaat. Dit was niet geheel succesvol en in 1989, ernstige economische problemen en de aanhoudende emigratie naar het westen hielp leiden tot de ondergang van de DDR.

De zomer van 1989 leidde tot de vreedzame revolutie, or Die Wende. Honecker werd gedwongen af te treden in oktober, en op 9 november, de Oost-Duitse autoriteiten onverwacht toegestaan ​​Oost-Duitse burgers naar West-Berlijn en West-Duitsland in te voeren. De DDR was ingestort en het ijzeren gordijn dat gescheiden Duitse gezinnen was niet meer. Honderdduizenden verzamelden zich bij de Berlijnse Muur naar de opening van de grenzen te vieren. Een spontaan feest is nog steeds van harte opgeroepen door Duitsers vandaag en de officiële datum van hereniging 3 oktober 1990 is een nationale feestdag (Tag der Deutschen Einheit).

De laatste naoorlogse beperkingen aan Duitsland's soevereiniteit werden verwijderd en de VS, het VK, Frankrijk en de Sovjet-Unie gaven hun goedkeuring. Het Duitse parlement, de Bundestag, besloot op grenzen en moderne Duitsland is geboren. De reputatie van Duitsland als een intellectuele land van vrijheid en hoge cultuur (Land der Dichter und Denker) geldt opnieuw.

Berlijn

Berlijn werd oorspronkelijk bewoond door Germaanse Zwabische en Bourgondische stammen en Slavische Wenden. Twee steden, Berlijn en Coelln, werden ontwikkeld in de 13e eeuw langs de rivier de Spree. (Dit gebied is vandaag de Nikolaiviertel.) De steden uiteindelijk samengevoegd en groeide uit tot een centrum voor handel en landbouw. In 1244, werd Berlijn eerst vermeld in documenten en door 1251 stadsrechten werden gedocumenteerd. De naam "Berlin" kan afkomstig zijn van de oude Polabian stam "berl" betekent "moeras".

De bouw van een nieuw koninklijk paleis van keurvorst Frederik II Irontooth werd in 1448 voorgesteld. Er waren protesten, maar dat is mislukt. Berlijn werd de koninklijke residentie van de Brandenburgse keurvorsten en Berlijn moest zijn status te geven als een gratis Hanzestad. De builenpest weggevaagd 4000 mensen in 1576, maar door 1600, waren er 12.000 inwoners.

In de 17e eeuw waren er ongeveer 10.000 inwoners. De helft van deze bewoners werden gedood tijdens de 30 jaar en de stad moest opnieuw op te bouwen weer. Berlijn had een gezellige, niet-oordelende sfeer die religieuze, economische en andere asielzoekers trok. In 1701 werd Berlijn de hoofdstad van Pruisen en de omliggende steden werden samengevoegd. In 1871 werd Berlijn de hoofdstad van de Duitse Reich. De stad bleef zich uitbreiden en binnenkort omvatte meer dan een miljoen inwoners.

In 1881 werd Berlijn een stadsdistrict (Stadtkreis Berlijn) gescheiden van de provincie Brandenburg. De Reichstag, het parlementsgebouw, was opdracht in 1884. Tijdens de Eerste Wereldoorlog, de stad te lijden aan wijdverbreide hongersnood. Meer dan 150.000 mensen waren afhankelijk van voedselhulp.

De stad overleefde de eerste wereldoorlog en begon te lijken op de stad, het ziet eruit als vandaag. Wilhelm II (1888-1918) afstand deed van de troon, waardoor een vacature die Philipp Scheidemann bij de Reichstag en de communistische Karl Liebknecht in het Kasteel beiden uitgeroepen republiek. In de volgende maanden werd Berlijn een slagveld tussen de twee politieke sy stengels. De sombere economische situatie samengeperst door herstelbetalingen geleid tot de over-drukken van geld en de inflatie werd enorm. Op het ergste moment, $ 1 waard was ongeveer 4200000000000 merken. Hulp van de buitenlandse troepen en verbeterd economisch beleid hielp rechts de situatie en Berlijn begon te bloeien. Fysicus Albert Einstein, schilder George Grosz en schrijvers Arnold Zweig, Bertolt Brecht en Kurt Tucholsky gemaakt Berlijn een van de belangrijkste culturele centra van Europa.

Ondanks deze ontwikkelingen, 450.000 mensen bleven werkloos. De 1929 economische crash bracht de stad terug naar beneden. Onzekerheid en angst de overhand en op 30 januari 1933 werd Hitler kanselier van Duitsland. Op 27 februari 1933 werd de Reichstag gebouw werd in brand gestoken en de nazi-partij beschuldigde de communisten. Hitler gebruikte de situatie om een ​​noodtoestand claimen en nam totale vermogen. Die zomer, de Pruisische regering onder Otto Braun in Berlijn werd door ontslagen presidentieel decreet. De nationaal-socialistische (nazi) beweging nooit was gevestigd in Berlijn, maar het was nu de hoofdstad van het Derde Rijk.

Rond 1933, zo'n 160.000 Joden woonden in Berlijn, die samen een derde van alle Duitse Joden. Vervolging van de Joden begon onmiddellijk nadat Hitler aan de macht kwam. Joodse artsen werden ontslagen en nazi-ambtenaren bestelde de Duitse bevolking niet te kopen van joodse winkels. De Joodse gemeenschap begon verplaatst in afzonderlijke secties van de algemene bevolking en werden beroofd van noodzakelijkheden, draaien ze in getto's. Kristallnacht in 1938 geleid tot duizenden van de stad Joden gevangenneming en de vernietiging van de bedrijven. In 1939 waren er nog 75.000 Joden in Berlijn. Dit aantal werd verder gedecimeerd als de meerderheid van de Duitse joden in Berlijn werden naar het Grunewald station in het begin van 1943, en verzonden in voorraad auto's te vernietigingskampen zoals Auschwitz. Dertig kilometer (19 mijl) ten noordwesten van Berlijn, concentratiekamp Sachsenhausen staat nog steeds vandaag de dag. De site van de vele politieke tegenstanders en Russische gevangenen, het is een bewijs van de verschrikkingen van de Holocaust. Slechts ongeveer 1.200 Joden overleefden in Berlijn door het verbergen.

De 1936 Olympische Zomerspelen werden gehouden in Berlijn (het besluit om hen daar te houden was gemaakt pre-1933) en de nazi's hoopten Duitse superioriteit te demonstreren. De stad werd veranderd om de anti-semantische doctrine verbergen als buitenlandse bezoekers overspoeld inch De statige Olympiastadion (Olympisch Stadion) werd opgericht voor de games en is een van de weinige nazi structuren in Berlijn te blijven. De Amerikaan, Jesse Owens, geruïneerd Hitler's hoop voor de Spelen door het winnen van vier gouden medailles: 100 meter, 200 meter, het verspringen, en als onderdeel van de 4x100 meter estafetteploeg. Hij was de meest succesvolle atleet op de Olympische Zomerspelen 1936. Hij grondig weerlegd Hitler's theorieën over het Arische ras.

Als de hoofdstad en Nazi basis, veel van Berlijn werd verwoest in de Tweede Wereldoorlog. In 1940, een Geallieerde luchtaanval op Berlijn begon voor propaganda doeleinden. Dit werd versterkt in 1943 met vele aanvallen op Duitse grote steden. Bijvoorbeeld, op 18 maart 1945 waren er 1250 Amerikaanse bommenwerpers die de stad aanvielen. "De Race naar Berlijn" was als nazi ondergang onvermijdelijk werd en de geallieerden en de Russen rende naar de stad eerst opgeven. In een controversiële beslissing, de Amerikaanse generaal Dwight D. Eisenhower stopgezet Anglo-Amerikaanse troepen op de rivier de Elbe om Amerikaanse levens te redden. Dit was strategische beslissing als een eerdere conferentie had al opgesteld hoe de stad moest worden verdeeld. Russische Rode Leger de stad binnen, waarbij het ​​als hun uiteindelijke prijs in de Slag om Berlijn. De Duitsers weigerde de onvoorwaardelijke overgave, ondanks het feit dat omsingeld en fel in de minderheid. Op 30 april 1945 pleegde Hitler zelfmoord in de Fuehrerbunker onder de Rijkskanselarij samen met enkele van zijn volgelingen. Echter, weerstand eindigde niet zo veel Duitsers hoopten voor het Westen om hen te redden van het veel erger represailles van de Russen. Op 2 mei 1945 Berlijn eindelijk capituleerde naar de Sovjet-leger. Een vijfde van alle gebouwen (50 procent in de binnenstad) werden vernietigd.

De stad werd ook verdeeld in sectoren met de geallieerde machten:
West-Berlijn - Franse, Amerikaanse en Britse sector
Oost-Berlijn - USSR

Berlijn werd gekozen als de hoofdstad van de DDR in 1949. Vanwege de groeiende spanningen tussen West-Duitsland en de DDR, de DDR een muur gebouwd tussen de landen en rond West-Berlijn. Deze gescheiden families, vrienden en buren. Pogingen om de muur te steken waren frequent, maar de meeste waren niet succesvol. Het Westen naar voren, zoals de Oost maakte verschuldigd met minder onder communistisch bewind.

Na de Tweede Wereldoorlog en de bouw van de muur, was er een tekort aan arbeidskrachten. Dit leidde tot een toestroom van immigranten uit Turkije naar West-Berlijn en Vietnamese in het Oosten. Deze gemeenschappen hebben in Berlijn, en sterk beïnvloed het eten, de cultuur, en de toekomst van de stad.

Het Oosten raakte gefrustreerd met de geallieerde pogingen om de Amerikaanse, Franse en Britse sectoren, Amerikaanse weigering om de Sovjets herstelbetalingen te verlenen van de industriële gebieden van West-Duitsland fuseren, en een munt hervorming in de westerse machten zonder Sovjet goedkeuring. De Sovjets geblokkeerde grond toegang tot West-Berlijn op 26 juni 1948 om te proberen de geallieerden volledig te dwingen uit Berlijn. Dit staat bekend als de 'Berlijnse blokkade "en het leidde tot een massale westerse geallieerden reactie, de "Berlin Airlift". Duizenden geallieerde vliegtuigen geland op luchthaven Tempelhof met benodigdheden voor hongerende West-Berlijn. De blokkade duurde bijna een jaar, en de geallieerde vasthoudendheid leverde hen een Sovjet-retraite op 11 mei 1949.

Een stille Duitse revolutie was die plaatsvinden gedurende de regel GDR's. Op 16 juni 1953 60 werknemers in de bouw in Oost-Berlijn in staking gingen, aandringen andere om hetzelfde te doen. Op 17 juni (een dag nog steeds herdacht door de grote boulevard "Strasse des 17. Juni ") een staking en protestmarsen omgezet in rellen en verspreid in heel Oost-Duitsland. De Oost-Duitse politie niet in geslaagd om de onrust en Sovjettroepen gereageerd op ongewapende menigte met scherp te onderdrukken. Ten minste 153 mensen werden gedood in de onderdrukking van de opstand.

Deze brute kracht kon niet stoppen met de onrust van de mensen. Het Oosten had voortdurend problemen als gevolg van de verzoeken tot het Westen te voeren en rechtvaardigen de muur aan de wereldgemeenschap. Ronald Reagan, President van de Verenigde Staten gericht dit rechtstreeks in een toespraak bij de Brandenburger Tor in 1987, "M. Gorbachev, tear down deze muur!" Op de 40ste verjaardag vieren van Oost-Duitsland op oktober 1989, eregast Michail Gorbatsjov gaf een toespraak te geven dat hij niet zou steunen harde lijn posities door de Oost-Duitse regime. Plotseling, op 9 november 1989, grenswachten gaf in en liet menigten uit Oost-Berlijn naar West-Duitsland. Families herenigd en menigten verzamelden zich bij de vallen te vieren. Het lijkt erop dat hij bewakers geloofden dat de autoriteiten hadden besloten om de muur te openen, maar in werkelijkheid geen duidelijke beslissing werd genomen. Maar zodra de muur open was, was er geen weg terug. Erich Honecker trad in oktober en het tijdperk van de DDR was voorbij.

Op 3 oktober 1990 Oost en West werden herenigd. In juni 1991 heeft het Duitse parlement, de Bundestag, gestemd voor de verhuizing van de Duitse hoofdstad terug te gaan naar Berlijn. Sommige van de overheidsinstellingen en hoofdkantoor nog steeds gevestigd in Bonn, maar Berlijn is ongetwijfeld de hoofdstad.

De stad is uitgegroeid tot een cultureel mekka. Als meer mensen komen naar de stad, het wordt meer gentrified en de prijzen te verhogen, maar de stad van de jeugd en een blijft innovatieve en spannende plek.

"Berlijn combineert de cultuur van New York, het verkeerssysteem van Tokio, de aard van Seattle, en de historische schatten van, nou ja, Berlijn."
Hiroshi Motomura, Amerikaanse wet professor, 2004.

Diensten Aanbevolen