Współczesnych ludzi są zamieszkane RPA ponad 100.000 years.The historii regionu wokół Johannesburga jest tak dawnych, że rozciąga się granice ewolucji nauki. 1998 odkrycie 3 i pół miliona lat Australopithecus africanus w jaskini w pobliżu Sterkfontein, na północny zachód od Johannesburga, wywołała sensację wśród naukowców. Około 100.000 pne, Republika Południowej Afryki stała się domem przenośnych Ludu San. San nastąpiły w około 500 roku przez innego plemienia koczowników, Hotentoci, a następnie przez kolejne migracje z językiem bantu narodów, które przybyły w Republice Południowej Afryki około 500 AD. Plemiona Bantu byli żelaznej narodów Wiek którzy zwierząt domowych, hodowlanych roślin (zwłaszcza kukurydzy i zboża) metalu i ceramiki pracował i mieszkał w utrwalonym wsi. Modern South African potomków Bantu zawierać Basotho, Swasi, Tswana, Xhosa i Zulu, chociaż podczas apartheidu, termin "Bantu" stał się w dużej mierze uwłaczający etykiety nakładane na oślep Murzyni, niezależnie od przynależności plemiennej.

Europejskiego porozumienia w Republice Południowej Afryki zaczął skromnie, od stacji zasilania z siedzibą w roku 1652 przez Holenderska Kompania Wschodnioindyjska, półtora wieku po odkryciu Wyspy Morza trasy. Szybko przekształciło ambitnych kolonii rozliczenia (z siedzibą w Kaapstad lub Cape Town), z własnym dialektem (Afrikaans), purytańskich religia (Holenderski Kościół Ewangelicko-Reformowany), i niewolników przywiezionych z tak odległych miejsc jak Indonezja. Kiedy koloniści rozprzestrzeniania wschód w ciągu najbliższych 150 lat, byli brutalnie opór plemion Bantu. W 1779 Rozszerzenie Unii Burowie ( Afrykanerski-speaking rolników holenderski, pochodzenia flamandzkiego, niemieckiego i francuskiego) została tymczasowo wstrzymana przez Xhosa w pierwszym Bantu wojny.

Burowie też wszedł w konflikt z brytyjskim kolonizatorów, którzy opanowali w Kapsztadzie w 1806 roku. Europejskiej osady rozbudowany w 1820 w Burowie i Brytyjczycy twierdzili ziemi na północy i wschodzie kraju. British zniesieniu niewolnictwa w 1834 roku został uznany przez Burów, jak niedopuszczalnej ingerencji w ich sprawy, i doprowadziła do migracji (znany jako Wielki Trek) w całej Orange River dwa lata later.The odkrycie diamentów i później złoty wywołał konflikt znany jako Anglo-Boer War jako Burowie i Brytyjczycy walczyli o kontrolę Południowej Afryki bogactw mineralnych.

Historia miasta w Johannesburgu rozpoczął się w 1886 z Discovery Transwalu z najbogatszych złota mając rafa w historii. Trzy lata później, Johannesburg stał się największym miastem w południowej Afryce - chuligan miejsce pełne barów, domów i majątku łowcy wszelkiego rodzaju. Ta zbieranina załogi białych i czarnych były traktowane z dużą nieufnością przez Burów, Transwalu przez rząd, a zwłaszcza przez prezydenta, Paul Kruger. W rezultacie, Kruger wprowadziła ograniczenie prawa wyborczego do głosowania praw Burów i przepisów mających na celu kontrolę ruchu Murzynów.

Pomimo ostatecznej klęski Burów ograniczone niezależności dano do Republiki Południowej Afryki w 1910 roku dominium brytyjskim. Anti-brytyjskiej polityki ukierunkowanej na ostateczny niezależności, który został osiągnięty w 1961 roku Republika Południowej Afryki została ogłoszona republiką. Prowadzi Partia Narodowa aktów prawnych w celu utrzymania segregacji rasowej, które rozpoczęło się w holenderskich i brytyjskich rządów kolonialnych i miał kontynuowane w ramach republiki burskiej, a następnie rząd Republiki Południowej Afryki. Segregacja rasowa stała się bardziej umocnił po I wojnie światowej, w 1948 system separacji rasowej prawnie zinstytucjonalizowana i stała się znana jako apartheid, mimo sprzeciwu zarówno wewnątrz jak i poza granicami kraju.

Mimo że wydobycie złota pozostał trzon miasta 20th-gospodarki wieku, szybko okazało produkcji przemysłowej w Johannesburgu w lesie kominy podczas II wojny światowej. Pod zwiększenie presji Blacks ubóstwa przeniesiona ze wsi przez tysiące ludzi do miasta w poszukiwaniu pracy. Od 1930 r. ogromne obozy Squatter zerwał się wokół Johannesburga, zaludniona przez disenfranchised pracowników Czarnego. Obozy te stały się dobrze zorganizowanych miast, mimo brutto przeludnieniem i nieistotnym usług. Wyczuwając zagrożenie dla swojej władzy, rząd zniszczył wiele z tych lokatorka obozów w późnych latach 1940, wymuszenie przenoszenia ludzi na nowe przedmieścia znany jako Południowo-Zachodnia miast, skrócony do Soweto.

Szaniec apartheidu w 1960 zrobił nic, aby spowolnić rozwój miasta lub przyjazdu czarnego lokatorów. Duża skala przemocy wybuchła w 1976 roku Przedstawiciel Studentów Soweto "Rada zorganizowała protest przeciwko wykorzystywaniu Afrikaans (uznany za język ciemięzcy) w szkołach Czarnego. Policja otworzyła ogień do studentów i marca w ciągu najbliższych 12 miesięcy więcej Ponad 1000 osób umrze walki systemu apartheidu. To właśnie podczas tego okresu, że Nelson Mandela (pieszczotliwie znany w Republice Południowej Afryki Madeba lub liderem), Kierownik w ruchu anty apartheid, rozpoczął wieloletni więźniach politycznych. W lutym 1990 roku ówczesny prezydent Frederik Willem de Klerk rozpoczął demontaż apartheidu, aw 1994 r. pierwsze demokratyczne wybory odbyły się w Republice Południowej Afryki. Wybory wniesiona Nelson Mandela (jako przewodniczący) oraz bieżących partii rządzącej, Afrykański Kongres Narodowy (ANC) do władzy, a kraj dołączył Commonwealth of Nations.

Od wyborów 1994, Johannesburg, wraz z resztą Południowej Afryki, teoretycznie wolna od dyskryminacji praw. Czarny miast zostały włączone do miejskiej System rządów, w centrum miasta tętniącego życiem i wewnętrzne przedmieścia stały się wielorasowe. Niestety, pozostaje poważnym problemem w post-apartheid Johannesburgu. Zbrodnia jest nieokiełznany i średniej klasy mają głównie biali wycofali się na przedmieścia Północnej, które przekształciło się w de facto volkstaat (niezależny, rasowo stanie czystym Boer) wydobycie złota jest już podejmowane na terenie miasta, jak i starego, bladożółtego kopalni wysypisk, że stworzył taki surrealistyczny krajobraz na skraju miasta są do ponownego przetworzenia. Pamięci Johannesburga jako miasto górnicze zostaną zachowane, jednak niektóre śmieci są zachowane w historycznej

Usługi Partnerskie