ONZ klasyfikacji Republika Południowej Afryki jest średnim dochodzie. Jest obdarzony obfitej podaży zasobów naturalnych oraz dobrze rozwiniętego finansowych, prawnych, komunikacji, energii i transportu, giełdy ( Johannesburg Stock Exchange Limited lub JSE), które zalicza się w pierwszej dwudziestce na świecie, a nowoczesna infrastruktura wspierania efektywnej dystrybucji towarów do dużych ośrodków miejskich w całym kraju i poza jego granicami. RPA zajmuje 20-gie na świecie pod względem PKB w 2007 roku. Jednakże, Republika Południowej Afryki cierpi z powodu dużych różnic w dochodach i podwójnego gospodarki, oznaczając go jako kraj rozwijający się, chociaż ma siódmy najwyższy dochód na jednego mieszkańca w Afryce. Inne problemy z przestępczością, korupcją i HIV / AIDS. Na początku 2000 r., a następnie prezydenta Thabo Mbeki, ślubował promowania wzrostu gospodarczego i inwestycji zagranicznych poprzez rozluźnienie restrykcyjnych przepisów prawa pracy, przyspieszenia tempa prywatyzacji, a Cięcie niepotrzebnych wydatków rządowych, polityki, która w obliczu silnego sprzeciwu ze strony zorganizowanej pracy.

Rand południowoafrykański (ZAR), jest najbardziej aktywny w obrocie nowe waluty na rynku światowym. Ma dołączył do elitarnego Klubu piętnastu walutach Continuous Linked Settlement (CLS), gdzie Forex transakcji są rozliczane natychmiast, obniżając ryzyko dokonywania transakcji finansowych pomiędzy strefami czasowymi. Rand, że najlepsze waluty wobec dolar amerykański ( USD) w latach 2002 i 2005, zgodnie z serwisu Bloomberg kalkulator Scorecard. Jednak ostatnie zmienności Rand wpłynęła na działalność gospodarczą, z jego wartością objętych gwałtownie w latach 2001 i uderzanie historycznego minimum na poziomie 13,85 ZAR do USD, co stwarza obawy o inflację, i powodując Reserve Bank o podwyższeniu stóp procentowych. Rand nie odzyskał, handel na 7,13 ZAR do dolara od stycznia 2008 roku. Jednakże, eksporterów wprowadzane są pod dużą presją silniejszej waluty krajowej, nie zostały wymaga interwencji rządu w celu złagodzenia Rand.

Główny międzynarodowych partnerów handlowych Republiki Południowej Afryki - oprócz innych afrykańskich krajów - to Niemcy, Japonia, Szwajcaria, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. Republika Południowej Afryki duże sektora rolnego i jest eksporterem netto produktów rolnych i środków spożywczych, co do wielkości wolumenu eksportu jest cukier, winogrona, cytrusowych, nektarynki, wina owocowe i liściaste. Inne główne eksportu obejmują kukurydzę, diamenty, złoto, metale i mineralnych i wełny. Maszyny i urządzenia transportu stanowią ponad jedną trzecią wartości w kraju importu. Inny przywóz zawiera chemikalia, wyroby i ropy naftowej.

Republika Południowej Afryki jest popularnym celem wycieczek turystycznych, a także znaczną ilość dochodów pochodzi z turystyki. Wśród głównych atrakcji jest zróżnicowany i malowniczy krajobraz, łatwe kultury dzieje, rezerwaty zwierząt i cenionym lokalnym win. rozwoju Advanced jest znacznie zlokalizowane wokół czterech obszarów: Kapsztad, Port Elizabeth, Durban, Pretoria i / Johannesburg. Oprócz tych czterech ośrodków gospodarczych, rozwoju jest marginalne, a ubóstwo jest szeroko rozpowszechnione, pomimo starań rządu. W konsekwencji większość Afrykańczycy są biedni. Jednak kluczowym terenach marginalnych, które doświadczyły szybkiego wzrostu w ostatnim czasie. Takich obszarów Mossel Bay, Plettenberg Bay, obszar Rustenburg, obszar Nelspruit, Bloemfontein, Cape West Coast i KwaZulu-Natal North Coast.

RPA ma jeden z najwyższych wskaźników nierówności dochodów w świecie. Lat ciągłego wzrostu gospodarczego przyczyniło się do zmniejszenia bezrobocia, ale trudne problemy gospodarcze i społeczne pozostają. Średnia południowoafrykańska dochodu gospodarstw domowych spadły w latach 1995 i 2000, z rosnącą rozbieżność między białych i czarnych. Statistics South Africa poinformował, że w 1995 r. przeciętne gospodarstwo domowe Biały zdobył cztery razy tyle, co przeciętne gospodarstwo domowe Czarnego. Do roku 2000. różnica wzrosła tak, że przeciętne gospodarstwo domowe Biały zdobył sześć razy więcej niż przeciętne gospodarstwo domowe Czarnego. Mimo pozytywnych działań polityka doprowadziła do wzrostu dobrobytu Czarnego wraz z pojawieniem się coraz środku Black klasy.

Występują tam prawie tysiąc spółdzielni rolniczych i agribusinesses w całym kraju i wywozu produktów rolnych nie stanowiły 8% całości eksportu Republiki Południowej Afryki w ciągu ostatnich pięciu lat. Działalność rolnicza dostarcza około 10% formalnego zatrudnienia, stosunkowo niskie w porównaniu do innych części Afryki, a także za pracę przewidujące dorywczo robotników i udział około 2,6% PKB w kraju. Jest ósmym co do wielkości producentem wina na świecie, a jedenastym największym producentem nasion słonecznika. Największy lokalnie produkowane rośliny to kukurydza, a szacuje się, że 9 milionów ton produkowanych rocznie, z 7,4 milionów ton konsumowane. zwierzęcej są także powszechne w gospodarstwach rolnych z Południowej Afryki, z krajów produkujących 85% spożycia mięsa. Przemysł mleczarski składa się z około 4300 producentów mleka, dając zatrudnienie 60.000 pracowników gospodarstw rolnych i przyczyniając się do życia około 40.000 innych.

Jednak ze względu na brak wody z ziemi, tylko 13,5% może być wykorzystywana do produkcji roślinnej, a tylko 3% jest za wysoki potencjał ziemi. Chociaż handlowych sektora rolnego jest stosunkowo dobrze rozwinięte, ludzi w niektórych obszarach wiejskich nadal przetrwać rolnictwa utrzymania. W ostatnich latach sektor rolnictwa wprowadził szereg reform, z których niektóre są kontrowersyjne, takie jak reforma rolna i deregulacji rynku produktów rolnych. Reforma rolna została skrytykowana zarówno przez grupy rolników i bezrolnych pracowników, twierdząc, że jego tempo zmian nie został wystarczająco szybko i były oparte na rasistowskie traktowanie i wyrażając obawy, że podobne sytuacji w polityce reformie rolnej Zimbabwe, co spowodowało przemieszczenie białych właścicieli ziemskich, może rozwinąć się w Republice Południowej Afryki. sektora nadal boryka się z problemami, ze zwiększoną konkurencją zagraniczną i przestępczość są dwa główne wyzwania dla przemysłu. Rząd został oskarżony o nie poświęcają wystarczająco dużo czasu i pieniędzy, aby zmierzyć się z problemem ataków gospodarstwa, w przeciwieństwie do innych form przemocy.

Inną kwestią, która wpływa na rolnictwo z Afryki Południowej jest szkody dla środowiska spowodowane przez niewłaściwe wykorzystanie gruntów i globalne zmiany klimatyczne. Tak samo jak w Afryce, Południowej Afryki jest niezwykle wrażliwe na zmiany klimatu i wynikające zmniejszenie wód powierzchniowych. Niektóre prognozy wskazują, wody powierzchniowe może zmniejszyć o 60% do roku 2070 w części Western Cape. Aby odwrócić szkody spowodowane przez niewłaściwe gruntów, rząd wspierał systemu, który promuje zrównoważony rozwój i mądrego korzystania z zasobów naturalnych. Produkcji kukurydzy, która przyczynia się do większości 36% wartości brutto upraw RPA dziedzinie, posiada również doświadczenie negatywnych skutków wynikających ze zmian klimatycznych, przy przewidywane straty szacuje się w przedziale od 10 do 100 z dnia miliony Rands.

Uchodźcy z uboższych krajów ościennych obejmują wielu imigrantów z Demokratycznej Republiki Konga, Mozambik, Zimbabwe, Malawi i innych, stanowiących znaczną część sektora nieformalnego. Z wysokiego poziomu bezrobocia wśród biedniejszych mieszkańców Afryki Południowej, ksenofobii są powszechne i wiele osób urodzonych w Republice Południowej Afryki czuć się urażony imigrantów, którzy są postrzegane jako pozbawienie ludności tubylczej miejsc pracy, poczucie, której nadano wiarygodność poprzez fakt, że wiele Południowej Afryki pracodawcy zatrudnionych imigrantów z innych krajów na niższe zarobki niż Republika Południowej Afryki obywateli, zwłaszcza w budownictwie, turystyce, rolnictwie i krajowych branż usługowych. nielegalnych imigrantów są również mocno zaangażowany w nieformalnego handlu. Wielu imigrantów z Afryki Południowej nadal mieszkają w złych warunkach, polityki imigracyjnej i Afryki Południowej staje się coraz bardziej restrykcyjne od 1994 roku.

RPA jest największym energii producentów i konsumentów na całym kontynencie. Po nieudanych próbach przez rząd w celu zachęcenia prywatnych budowy mocy wytwórczych energii elektrycznej w 2007 r. państwowy dostawca energii elektrycznej ( Eskom) zaczął cierpieć na brak zdolności elektrycznego i infrastruktury reticulation. Doprowadziło to do niemożności zaspokojenia rutynowych potrzeb przemysłu i konsumentów, co w kraju walcówka awarii energetycznych. Mimo początkowego braku zdolności została wywołana przez awarię w elektrowni jądrowej Koeberg elektrowni, gdyż to ogólny brak zdolności stało się oczywiste. Dostawca były wielokrotnie krytykowane za brak odpowiedniego planu i budowy elektrycznych wystarczające moce produkcyjne, aby sprostać rosnącym wymaganiom, ale ostatecznie rząd przyznał, że wina leżała po stronie odmowy zatwierdzenia finansowania inwestycji w infrastrukturę.

Usługi Partnerskie