Norwegia

Istnieją dowody, że Norwegia jest zamieszkana co najmniej od 10 tysiąclecia pne. Niewielka część populacji dziś ludu Sami, stanowili najliczniejszą grupę ludności tubylczej na osiedlenie się w Europie. Sami powołane rybołówstwa przybrzeżnego, odłowu futra, gromadzenie w stado owiec i reniferów. Mimo że liczba ludności stopniała, Sami są nadal przestrzegane z norweskim monarcha stwierdzające, że królestwo zostało założone na terytorium dwóch ludzi-norweski i Sami.

Okres norweskim są najbardziej znany jest wiek Viking. Około AD 600 nordyckiej ludzie zaczęli łodzi żaglowych i niepowtarzalny statków i kultura to wszystko samodzielnie. Wiele małe grupy ludzi istniały wzdłuż wybrzeża Norwegii i wnętrza, ale przoduje handlu morskiego i wspólne tradycje. tradycji nordyckiej mitologii zawiera szczegółowe dziewięć światów łączy Yggdrasil, drzewo świata. Harald Jasnowłosy jednolity różnych grup osób pod jego kierownictwem w 872 AD, jako pierwszy król Norwegii.

Chrześcijaństwo powoli zastępuje tradycji nordyckiej w wieku 10 i 11. Olav Tryggvasson królów i św Olav byli misjonarzami i starał się wprowadzą swoich ludzi Christian atrybutów. Haakon Dobry był pierwszy chrześcijański król Norwegii, przejęcia w połowie dziesiątego wieku. Jednak jego wysiłki, aby jego lud chrześcijański zostały odrzucone.

W 1319-letni Magnus Erickson odziedziczył tron jako król Norwegii Magnus VII. W tym samym czasie, Magnus został wybrany na króla Szwecji. Ten rozwiązał dwóch młodych krajów w ramach jednej, bardzo młody, władcy.

Black Plague lub Black Death przybył w 1349 roku i zmienił świata, Europy i Norwegia radykalnie. Od 50 do 60 procent całej populacji zginął w Norwegii. To było podobne do stawek reszty kontynentu europejskiego, ale był wolniejszy odzysku jak liczba ludności w tym regionie północnym był wyjątkowo małych i rozrzuconych na początku.

Norwegia po raz kolejny łączy się z sąsiednim kraju, król Haakon VI W 1379 roku zmarł. Jego syn, Olaf V, miał zaledwie 10 lat, ale już został wybrany na tron Danii w 1376 roku. Wtedy Olaf V Król Norwegii i Danii, jednocząc UE w ramach jednego tronu. Margaret Valdemarsdottir Danii działających na połączenie przewodnictwem Szwecji z Danią, a teraz była w stanie zjednoczyć się z dwóch, jak również z Norwegii. Przed mogła osiągnąć swój cel, Olaf V zmarł nagle. Tymczasem Dania się jej, a ona tymczasowy władca został koronowany na 02 lutego 1388. W celu zabezpieczenia swojej pozycji, wyszła za mąż Eryk Pomorski, który był wówczas w stanie być koronowany na króla wszystkich trzech krajach skandynawskich (Finlandia była częścią Szwecji w tym czasie). Kalmar to dozwolone każdego kraju Unii, aby zachować swoje suwerenności, ale nie były one wyłącznie autonomiczne.

Ten cichy spójności zostało przerwane, gdy Szwecja Kalmar split z Unii w 1521 roku. Danii i Norwegii zostały zaatakowane przez Zjednoczone Królestwo w czasie bitwy w Kopenhadze w 1807 roku. Norwegia weszła w sojusz z Napoleonem, która doprowadziła do masowego głodu w 1812 roku. Wojna jest przegrana w 1814 r. i Traktat z Kiel zmuszeni Norwegii oddał król Szwecji. Ten podział dzieli Norwegii i Danii, czyli do koalicji 436 lat.

Norwegia przyjęła konstytucję 17 maja 1814 i tronu Danii, Norwegii, Christian Frederik został ogłoszony królem. Ten dzień jest obchodzony jako Syttende Mai (XVII maja) i jest również znany jako norweski Święto Konstytucji.

Christian Michelsen został premierem Norwegii w 1905 roku i była kluczową w cichej separacji z Norwegii od Szwecji na 07 czerwca 1905. Krajowych referendum potwierdziły ludzie chcieli monarchii i tronu była oferowana do duńskiego księcia Karola. Wziął imię Haakon VII, pierwszy król Norwegii w pełni niezależny w 586 lat.

Podczas I wojny światowej i II wojny światowej, Norwegia kraju neutralnego. True neutralności nie było możliwe w II wojnie światowej jednak. Niemcy napadły na 09 kwietnia 1940. Kraj nie był przygotowany do ataku i szybko spadła. Ostatecznie kolaboracyjnego rządu pod kontrolą niemiecką był zorganizowany i 15000 Norwegian zgłosił się na ochotnika do walki w jednostki niemieckie. Przez pięć lat, naziści okupowali Norwegii i powstał ruch oporu. Norweski, którzy współpracowali z nazistami były nazywane "quislings" po Vidkun Quisling, którzy pomagali Niemcy hitlerowskie po przejął Norwegii, tak aby mógł rządzić kolaboracyjnego rządu Norwegii. Najważniejszy element oporu był norweski marynarki handlowej, które wzięły udział w ewakuacji Dunkierki i desantu w Normandii. W tym dzięki współpracy, każdy grudnia Norwegia daje choinkę do Zjednoczonego Królestwa.

Norwegia pozostaje dostosowane do mocarstw zachodnich. Stał się członkiem-założycielem Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) w 1949 roku. Jest to również członkiem-założycielem Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA). Jednak Norwegia odrzuciła dwóch referendach w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej.

Oslo

Istnieją dowody Christian pochówków w dziedzinie przed 1000, ale był Oslo oficjalnie założone około 1049 przez króla Haralda Hardrafade. Oslo jest stolicą od czasów Hafakon V począwszy od 1299 roku. Hakon V był pierwszym królem stałego pobytu w mieście. Po połączeniu z Danii, Oslo zmniejszyła się w wyglądzie do prowincjonalnego centrum administracyjnego.

Miasto zostało przeniesione z pierwotnego miejsca po jego uszkodzenia w wyniku pożaru kilka razy. Wraz z ruchu na zatokę, otrzymał nową nazwę Christiania . W 1814 stał się stolicą Christiania ponownie unii z Danią została rozwiązana. Lst stycznia 1925 r. miasta upomniała się o swoje oryginalne nazwy Norwegii, Oslo.

Oslo jest światowym miasta, w rankingu "World Beta Miasta "(większych miastach świata) w badaniach przeprowadzanych przez Globalization and World Cities Study Group oraz Network w 2008 roku. Został także konsekwentnie wymieniana jako jedna z najdroższych miast za granicą ( ECA) i jednym z najlepszych miast do życia

Usługi Partnerskie