Historia Mozambiku

Najwcześniej historia ludzka Mozambiku rozpoczął wraz z pojawieniem się myśliwych i zbiera San, niektóre z najwcześniejszych znanych homo sapiens. Z biegiem lat, zwiększenie ilości osób mówiących Bantu przybył z północy, a stał okolicznych pierwsze prawdziwe rolnikami.

Arabscy ​​kupcy byli pierwsi cudzoziemcy przyjazd w Mozambiku ziemi, i szybko ustanowiła szereg rozliczeń handlowych. Europejskie odkrycie miało miejsce w 1498 roku, kiedy to portugalski odkrywca Vasco de Gama wylądował na wybrzeżu Mozambiku. Po jego odkryciu, portugalski skolonizowali region i utrzymuje kontrolę do 1975 roku, po dziesięciu latach sporadycznego wojny, Mozambik uzyskał niepodległość w dniu 25 czerwca 1975 pod kierownictwem FRELIMO.

W latach 1975 i 1976 roku, zdecydowana większość obywateli Portugalii uciekł z Mozambiku, pozostawiając gospodarki i rządu kraju w chaosie. FRELIMO, impreza, którzy czerpali inspirację z ZSRR, szybko wypełnić tę pustkę i zbudowany Państwo socjalistyczne jednopartyjny. Hotel ten utrzymany był iskrą do wojny domowej pomiędzy 15-letnim i RENAMO, FRELIMO z których oba były wspierane przez siły międzynarodowe, głównie w Afryce Południowej. Ponad 1 milion osób straciło życie podczas tego wojny, i wiele innych wysiedlono.

W 1990 roku, jako wsparcie dla RENAMO osłabiony, obie strony zawarły szereg rozmów, które ostatecznie ustąpiła nowej konstytucji w 1990 roku, a Rzym Ogólne Peace przyznaje, podpisane w 1992 roku pierwszy demokratyczne wybory odbyły się w 1994 roku, która zapoczątkowała w większości FRELIMO pod Joaquim Chissano. RENAMO utworzony oficjalny sprzeciw, na czele z Afonso Dhlakama.

Delikatne odbudowa charakteryzuje niedawny erę demokratycznego Mozambiku. naród odbył szereg wolnych i uczciwych wyborów, które konsekwentnie wybranych większość FRELIMO. Inwestorzy z Portugalii, Republiki Południowej Afryki i Azji Wschodniej pomogły w rozwoju gospodarczym kraju; jednak często krytykę RENAMO uruchamia na przejrzystości i odpowiedzialności rządu.

Historia Maputo

W połowie XIX wieku, portugalskich kolonizatorów rozliczane co jest dzisiaj znany jako Maputo. Nazwany Lourenço Marques, rozwój miasta zapoczątkowały ustanowienie głównych portów obsługujących wszystkie z południowej Afryki. W 1887 roku, Maputo Ilha de Moçambique zastąpił w stolicy kraju. Przez pozostałą część okresu kolonialnego Mozambiku, Lourenço Marques rozwinęła się pożądane kosmopolityczne centrum. Sztuka, teatr, zakupy i architektura - z wyjątkowo portugalskiej flary - przyciąga turystów z całego świata. Jednak, jak jest cechą okresu kolonialnego, większość bogactwa została skoncentrowana w rękach elity obcych.

W 1960 roku, jak ruchy niepodległościowe przetoczyły się przez kontynent, Mozambik zbyt rozpoczął swoją walkę o wolność. 10 lat walki zbrojnej ostatecznie zakończył się upadkiem portugalskiego panowania kolonialnego w dniu 25 czerwca ^th, 1975. Kapitał szybko przemianowany Maputo, a większość portugalskich bohaterów uznanie zostały usunięte. Większość obywateli Portugalii uciekł natychmiast, które pozostawił duże ubytki w zarządzaniu miastem. FRELIMO, impreza inspirowana radzieckiego Unia, wypełnione tę lukę w trudnych i jednostronnej reguły. To ostatecznie wywołał 15-letnią wojnę domową, która lewo ponad milion martwych, i wiele innych wysiedlonych.

W 1992 roku, wojna domowa w Mozambiku zbliżał się do końca z podpisaniem pokoju w 1992 roku Accord przez FRELIMO i RENAMO. Po roku charakteryzowały się odbudowy i wzrostu. Inicjatywy takie jak finansowane z zewnątrz target = "_ blank"> PROMAPUTO starali się przywrócić architekturę miasta i żywotność - i powoli, są one przeżywają sukcesy. Jednak miasto nadal zmagają się z dostarczeniem podstawowych usług - takich jak wody, energii elektrycznej i odpadów zbycie.

Usługi Partnerskie