Republika Południowej Afryki składa się z trzech stolic: Cape Town, największej z trzech, jest legislacyjnych kapitału; Pretorii jest stolicą, a Bloemfontein jest sądowych kapitału. Republika Południowej Afryki posiada dwuizbowy Parlament: Krajowa Rada Prowincji (izba wyższa) ma 90 członków, natomiast w Zgromadzeniu Narodowym ( izba niższa) ma 400 członków. Członkowie izby niższej wybierani są na podstawie populacji proporcjonalnej reprezentacji: połowa członków jest wybieranych z list krajowych, a druga połowa jest wybrany z list wojewódzkich. Dziesięciu członków wybrany do reprezentowania każdej prowincji, w Krajowej Radzie Prowincji, niezależnie od ludności prowincji. Wybory do obu izb odbywają się co pięć lat. Rząd zostanie utworzony w izbie niższej, a przywódca partii większość w Zgromadzeniu Narodowym prezydenta.

Pierwotne źródła Południowej Afryki prawa są rzymsko-holenderskiego prawa handlowego i prawa osobiste (uchwalona przez holenderskie East India Company), wraz z angielskim wspólnych i prawo stanowione, dowody wpływów holenderskich rozliczeń i kolonializm brytyjski. Roman-holenderska ustawa została nałożona przed kodyfikacją prawa europejskiego do Kodeks Napoleona i jest porównywalne pod wieloma względami do prawa szkockiego. Następnie, w 19. wieku przez prawo angielskie. Począwszy od 1910 roku zjednoczenia, Republika Południowej Afryki miała swój własny parlament, który przyjął ustawy szczególne dla Republiki Południowej Afryki, w oparciu o uprzednio przekazane do poszczególnych kolonii państw.

Po zakończeniu apartheidu w 1994 roku, rząd RPA zintegrowane dawniej niezależne i pół-niezależne Bantustanów w strukturze politycznej Afryki Południowej. W związku z tym, że zniesiono czterech byłych prowincji RPA (Cape Province, Natal, Orange Free State, i Transwalu) i zastąpiła je dziewięć w pełni zintegrowane prowincji. Nowych prowincji są zazwyczaj o wiele mniejsze niż były prowincje, które teoretycznie daje lokalne Rządy więcej środków do dystrybucji na mniejsze obszary. Dziewięciu prowincjach są podzielone na 52 dzielnic: 6 metropolii i 46 gmin powiatu. 46 gmin powiatu są podzielone na 231 lokalnych. Gmin powiatu zawierają również 20 obszarów zarządzania dzielnicy (głównie parki gry), które są bezpośrednio regulowane przez gminy powiatu. Sześciu gmin metropolitalnych pełnić funkcje zarówno powiatu i gmin lokalnych. prowincjonalne struktury jest szczegółowo w poniższej tabeli:

Obecna polityka RPA jest zdominowana przez Afrykański Kongres Narodowy, który otrzymał 69,7% głosów w ostatnich wyborach powszechnych w 2004 i 66,3% głosów w wyborach komunalnych 2006. Obecny prezydent Republiki Południowej Afryki Kgalema Motlanthe, który zastąpił Thabo Mbeki w dniu 25 września 2008. Mbeki udało byłego prezydenta Nelson Mandela w 1999 r. i został ponownie wybrany na drugą kadencję pięć lat w 2004 r., ale ogłosił swoją dymisję na 20 września 2008. Głównym Challenger do rządów ANC jest Sojusz Partii Demokratycznej, która otrzymała 12,4% głosów w wyborach 2004 roku i 14,8% w 2006 r. wyborów. Helen Zille (wybrany 6 maja 2007), jest liderem partii; poprzednim liderem był Tony Leon. Nowy dominującego dawniej Stronnictwa Narodowego, która wprowadziła apartheidu poprzez jego poprzednik, Stronnictwo Narodowe, wybrała się na połączenie z ANC w dniu 9 kwietnia 2005.

Pozostałe główne partie polityczne reprezentowane w parlamencie są Inkatha Partii Wolności, który głównie reprezentuje wyborców Zulu i Niezależnych Demokratów, którzy wzięli 6,97% i 1,7% głosowania, odpowiednio, w wyborach 2004. Od 2004 r. kraj ten miał wiele tysięcy popularnych protestów niektórych przemocy. Wiele z tych protestów były organizowane ze względu na rosnące niepokoje w rozległym miastach slumsów, które otaczają Południowej Afryki miast.

Od upadku apartheidu w Afryce Południowej polityka zagraniczna koncentruje się na jej partnerami z Afryki, szczególnie w Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej (SADC) Unii Afrykańskiej. RPA odegrała kluczową rolę jako mediator w afrykańskich konfliktów w ostatniej dekadzie, jak w Burundi, Demokratycznej Republice Konga oraz Zimbabwe. W Związku Południowej Afryki, Republika Południowej Afryki została członkiem-założycielem Organizacji Narodów Zjednoczonych, a następnie premier Jan Smuts napisał preambuły do konstytucji. Republika Południowej Afryki jest obecnie na niestałego członka Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, niedawno przyciągnięcie kontrowersje głosowania przeciw rezolucji krytykuje rząd Myanmar (Birma) w 2006 r. i przed wykonanie sankcji wobec Zimbabwe w 2008 roku.

RPA jest członkiem Grupy 77, pod przewodnictwem organizacja w 2006 roku. Południowa Afryka jest także członkiem South Atlantic pokoju i współpracy Zone, Południowoafrykańskiej Unii Celnej, Światowa Organizacja Handlu, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, G20 i G8 +5. RPA sił zbrojnych, zwany South African National Defence Force ( SANDF), została utworzona w 1994 roku. Poprzednio znana jako South African Defence Force (sadf), nowe życie jest wszystkim armia wolontariuszy i składa się z sił stara Sadf, jak również siły afrykańskiego ugrupowania nacjonalistyczne, czyli Umkhonto my Sizwe (MK), Azanian People's Liberation Army (APLA), oraz Była Bantustan sił obronnych. SANDF dzieli się na cztery oddziały Armii Republiki Południowej Afryki, South African Air Force, South African Navy, a RPA Wojskowej Służby Zdrowia.

W ostatnich latach SANDF ma stać się główną siłą pokojowe w Afryce i był zaangażowany w działalność w Lesotho, Demokratyczna Republika Konga, Burundi, między innymi. Ma również udział wśród wielonarodowych sił pokojowych ONZ. Republika Południowej Afryki rozpoczęła swoją broń jądrową programu w roku 1970 i może być przeprowadzone próby jądrowej w Atlantic w 1979.It jest jedynym krajem Afryki, aby pomyślnie rozwijać broni jądrowej. Stała się ona pierwszym krajem (z Ukrainy) z potencjałem nuklearnym do dobrowolnego zrzeczenia się i likwidacja programu oraz w procesie podpisana nierozprzestrzenianiu broni jądrowej w 1991 roku Traktatu

Adres Przydatne

• Trybunał Konstytucyjny Republiki Południowej Afryka

Usługi Partnerskie