Na mocy konstytucji z 1948 roku, władzę ustawodawczą sprawuje dwuizbowy parlament składający się z 630-członek izby deputowanych, co jest powszechnie wybierany, i senat, składający się z 315 członków wybieranych w regionie, a także życia 11 członków. Komora jest ważniejsze ciała. Rada Ministrów pod przewodnictwem premiera, jest w tym kraju władzy wykonawczej; musi mieć zaufanie parlamentu. Głową państwa jest prezydent, wybrany na wspólnym posiedzeniu Parlamentu. Kraj podzielony jest na 20 regionów, które są podzielone na łącznie 94 województw. 20 regionów kraju również parlamentom i rządom ograniczone uprawnienia. W 1989 roku włoski wymiaru sprawiedliwości była znacznie zmieniona, pozwalając na przesłuchanie do świadków i założenie niewinności ze strony pozwanego.

W 1983 r. Republika pierwszy pod przewodnictwem koalicji socjalistów przejęła władzę w Premier Bettino Craxi. Dalsze spowolnienie gospodarki spowodowane Craxi wszczęcia innego Budżet surowość, która obejmowała podwyżki podatków, cięcia usług i dostosowania wynagrodzeń. Craxi Skłoniło to rząd na cztery lata, aż zrezygnował w 1987 roku i został zastąpiony przez chrześcijańskich demokratów Giovanni Goria. Ciriaco De Mita udało Goria w 1988 r. i był się udało w 1989 roku przez Giulio Andreotti, który w wieku 70 lat został premierem po raz szósty. W 1991 Włoska Partia Komunistyczna zmieniła nazwę na Demokratyczna Partia Lewicy. W 1992 wybory Chrześcijańscy Demokraci ledwie prowadzi ich z koalicji socjalistów, liberałów i socjaldemokratów. Socjalistyczna Giuliano Amato został mianowany premierem.

Sondy korupcji, który rozpoczął się w 1992 roku i kierowany przez Amato, doprowadziło do aresztowania setek gospodarczych i politycznych dane i badania wielu innych, w tym kilku liderów partii i byłych premierów. W 1993 r. podał się do dymisji Premier Amato i Carlo Azeglio Ciampi, szef banku centralnego Włoch, nastąpił po nim. Ponadto ustawodawstwo w dużej mierze kończące się proporcjonalnie reprezentację w parlamencie została przyjęta. Partia Chrześcijańsko-Demokratyczna zmieniła nazwę na stronę włoską popularne w 1994 roku, ale po podzielone w 1995 r., Centrum frakcja prawo stało Wielka Partia Chrześcijańsko-Demokratyczna.

W nowych wyborów w Marzec, 1994, koalicji konserwatystów i neofascists zdobyła większość w parlamencie. Miliarder przemysłowiec Silvio Berlusconi na raczkujący konserwatywnej partii Forza Italia został premierem, ale jego rząd koalicyjny rozpadł się w grudniu Jego następcą został apolityczna centrolewicowy rząd pod Lamberto Dini, a następnie, po wyborach w kwietniu 1996 r., przez centrolewicowy rząd Romano Prodi, że na mocy zawartych Demokratyczna Partia Lewicy. Po seria wstrząsów na program oszczędnościowy wprowadzony na przygotowanie się do europejskiej unii gospodarczej, Prodi 's rząd upadł w październiku 1997. Massimo D'Alema, Partii Demokratycznej Lewicy, stał się Premier jako szef nowego rządu koalicji (koalicja Ulivo), że składała się z siedmiu partii politycznych. Po 2 lat prowadzi rząd, zarządzania krajem gospodarczego rygor i ostatecznie kwalifikujących się do udziału w Europejską walutę (euro), Amato sukces jako premier. Jednak rząd nadal niepopularne i ponownie Forza Italia wygrał wybory w maju 2001 roku Silvio Berlusconi został premierem.

Parlament imieniem byłego Premier jako prezydent Ciampi w maju 1999 r., zastępując Oscar Luigi Scalfaro, który piastował urząd od 1992 roku.

Usługi Partnerskie