Historia Bułgarii

Podobnie jak wiele dzisiejszych bałkańskich hrabstw, Bułgaria jest bogata w historię sięgającą czasów starożytnych, począwszy od 400 rpne. Rasa znana jako Trakowie rezydowała w tym, co obecnie nazywa się Bułgarią. Byli plemienni społeczeństwo i znane z robienia pięknej biżuterii ze złota i srebra. W 100 rne Rzymianie podbili Bułgarię, a następnie założyli miasto Trmontium, które dziś znane jest pod nazwą Plodiv. Zbudowali także miasto Serdica. Cesarstwo Rzymskie podzieliło się na 395 rne Bułgaria stała się częścią Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego i wkrótce po tym, jak Słowianie osiedlili się w Bułgarii w 500 rne, kiedy Imperium Bizantyńskie stało się słabe. W 680 r. Bułgarzy, którzy pochodzili z Hunów, najechali na Bułgarię swoim władcą Khanem Asparukiem i w 716 Imperium Bizantyjskie ostatecznie uznało stan Bułgarii.

W VIII wieku cesarz Konstantyn V próbował zniszczyć Bułgarię, ale zawiódł. W 846 roku Bułgaria zrobiła duży krok w swojej historii religijnej, akceptując Chrześcijaństwo po wpływach Borysa I z Bułgarii. Niedługo potem cały kraj przyjął wschodnią cerkiew prawosławną. Gdy Bułgaria była pod rządami Smeona Wielkiego, który nazwał siebie "Cesarzem Bułgarów i Greków", był uznany przez papieża, ale nie przez Cesarstwo Bizantyjskie. W X wieku Bizantyjczycy zajęli stolicę Preslac i dużą część wschodniej Bułgarii. W 1014 r. Niesamowita bitwa Belastity, Bizancjum, zdobyła ponad 15 000 Bułgarów i odeszła 99 na każde 100 mężczyzn jest ślepych i pozostało z jednym mężczyzną, który poprowadził ich do domu . W 1018 Bułgaria oficjalnie stała się częścią Cesarstwa Bizantyjskiego.

W 1202 r. Bizantyńczycy przyjęli pokój po tym, jak ich orzeczenie zakończyło się w 1185 r. Z powodu bunt w sprawie opodatkowania. Wkrótce powstało nowe bułgarskie Królestwo w nowej stolicy Turnova. Drugie bułgarskie królestwo stało się bardzo zamożne i potężne pod panowaniem Iwana Asena w latach 1218-1241, ale królestwo miało również potężnych wrogów. Bułgarzy byli pokonani przez Serbów w bitwie pod Velbuzhd, co doprowadziło do tymczasowego pozostania pod rządami Serbii.

W 14 wieku Turcy podbili obszar Bułgarii . Wcześniej rozkwitła sekta religijna o nazwie Bogomils w całym kraju. Bogomiłowie byli dualistami i wierzyli w dwóch bogów, zło i dobro. Nie zostali przyjęci do Kościoła prawosławnego i wkrótce wyginęli po przejęciu władzy przez Turków.

W 1939 cały opór wobec Osmańczyka Turcy się zakończyli, a Bułgaria była pod turecką władzą przez prawie 500 lat. Bułgarzy opłacali swoje podatki Turkom, oddając swoich synów. Turcy wzięliby bułgarskich chłopców w wieku od 7 do 14 lat i zabrali ich ze swoich rodzin i wychowali jako muzułmanie i wyszkolili ich, aby stali się żołnierzami.

Imperium tureckie zaczęło spadać w 17 wieku. W XIX wieku do Turków w całej Europie doszło urazy, a wpływy z idei rewolucji francuskiej rozprzestrzeniły się. W 1876, niektórzy Bułgarzy powstali do buntu przeciwko Turkom, jednak Bułgarzy łatwo zostali pokonani, a bunt został zmiażdżony. W 1877 r. Rosja wypowiedziała wojnę Turcji, aw styczniu 1878 r. Rosjanie zajęli Sofię. 3 marca 1878 r Traktat Stefano zakończył wojnę, która stworzył niezależną Bułgarię. W lipcu 1878 r. Bułgaria została podzielona na dwie części, przez co północna połowa kraju nie była całkowicie niezależna. Bułgaria miała być księstwem Turcji i rządzić nią będzie ok Rince z parlamentem o nazwie subranie. Południowa część kraju stała się pół-autonomiczna w Imperium Tureckim i została nazwana Rumelią Wschodnią. Bułgarom nie spodobało się rozwiązanie i południowa połowa kraju rozwiązany z północy, ale inne kraje nie pochwalają tego. Wkrótce po Serbowie wypowiedzieli wojnę w 1885 roku i zostali zmiażdżeni w bitwie pod Slivnitsa.

Te nowe uprawnienia stworzyły nowy rząd stwierdzający, że dwie części Bułgarii były nie wolno się zjednoczyć i pozostać oddzielnym. W 1908 r. Bułgarzy unieważnili tę zasadę, a 5 października książę Ferdynand ogłosił całkowitą niepodległość Bułgarii i został królem Bułgarii.

W 20 wieku, Bułgaria utworzyła sojusz z Serbią i Grecją w obawie, że tureckie mocarstwa mogą interweniować z ich niezależnością, mimo że potęga imperium tureckiego rozpadała się w całej Europie. W październiku 1912 r. Sojusz najechał na terytoria tureckie Europa bez większego sukcesu. Nalegano, aby utworzono niezależną Albanię, a trzej sprzymierzeńcy mogliby robić, co chcą, z resztą terytorium Turcji.

Alianci nie przetrwali i wkrótce walczyli przeciwko sobie, kiedy Bułgaria zaatakowała Serbię i Grecję 29 czerwca 1913 r., Ale interweniowała Rumunia, a Bułgaria została zmuszona do zawarcia pokoju i oddania części swojego terytorium. W 1914 r. W czasie I wojny światowej Niemcy namówili Bułgarię, by przyłączyła się do niej, jednak jako aliancka blokada spowodował poważne niedobory w Bułgarii, które doprowadziły nawet do głodu. Francuskie i brytyjskie wojska weszły do ​​kraju we wrześniu 1918 r., A Bułgaria podpisała zawieszenie broni. Wkrótce potem, w 1919 r. Bułgaria została zmuszona do podpisania traktatu z Neuillu-sur-Seine i kraj stracił znaczną część swojego terytorium i nie mógł mieć więcej niż 20 000 żołnierzy w swojej armii.

W grudniu 1919 r. Komuniści i socjaldemokraci połączyli się i spowodowali strajk w Bułgarii. Premier Stamboliski aresztował przywódców strajku i odwołał strajk. W 1920 roku Bułgaria uzyskała zgodę na dołączenie do Ligi Narodów. W 1922 r. Niektórzy oficerowie armii utworzyli organizację zwaną Ligą Wojskową, aw 1923 r. Grupa tych członków przejęła władzę i zamordowany premier Stamboliski. Nowy rząd został utworzony przez Aleksandura Tsankova. Niestety, w 1925 r. Komuniści zbombardowali katedrę w Sofii, a wkrótce potem tysiące komunistów zostało aresztowanych, a wielu stracono.

W 1926 r. Zezwolono na tworzenie związków zawodowych, a Partia Komunistyczna mogła przeprowadzić reformę w 1927 r. W latach trzydziestych Bułgaria cierpiała z powodu depresji, a bezrobocie osiągnęło najwyższy poziom. Podczas II wojny światowej pozwolono Niemcom przejazd przez Bułgarię, aby dostać się do Grecji, a Bułgaria została nagrodzona terytorium w Tracji i Macedonii. Latem 1944 r. Niemcy przegrywały wojnę, a Rosja wkroczyła do Bułgarii. 5 września 1944 r. Rosja wypowiedziała wojnę Bułgarii i żołnierzom wszedł do kraju. Komunistyczne przejęcie było stopniowe, ale zwolennicy starego reżimu zostali straceni lub uwięzieni w obozach pracy, a niewiarygodni oficerowie w armii zostali usunięci. Komuniści znacjonalizowali przemysł w Bułgarii i Rumunii prześladował Kościół prawosławny.

W 1946 r. Bułgarska armia została ponownie oczyszczona, a 2000 oficerów usunięto. We wrześniu tego roku referendum monarchy spowodowało, że Bułgaria stała się republiką. Partia komunistyczna zaczęła włączyć swoich członków, a po antykomunistycznym powstaniu na Węgrzech nastąpiła czystka w Bułgarii, gdzie wielu komunistów zostało wykluczonych z partii. Bułgaria była niestety obciążona Związkiem Radzieckim.

W 1985 r. Władca Tidir Zhikov zmusił wszystkich Turków do zmiany ich nazw na bułgarskie nazwiska. Wysłano oddziały w celu egzekwowania tego prawa. Jednak w 1989 r. Turcy otrzymali wybór powrotu do Turcji, jeśli tego chcą, a wielu to zrobiło.

W latach 80. partia komunistyczna zaczęły się kruszyć, aw kwietniu 1989 r. komuniści zmienili nazwę na Bułgarską Partię Socjalistyczną, a reżim totalitarny został zlikwidowany. Wkrótce po strajkach uznano za legalne. W 1991 r. Usunięto kontrolę cen, a przemysł został sprywatyzowany i zebrane gospodarstwa zostały rozwiązane. Nowa konstytucja została napisana w lipcu 1991 r., Aw październiku 1991 r. Partia Socjalistyczna straciła moc.

Dziś Bułgaria jest stosunkowo słaba, ponieważ cierpiała z powodu recesji 2009. Bułgaria odzyskała równowagę, a ich gospodarka rozwija się w stałym tempie. Turystyka gwałtownie rośnie, szczególnie w Sofii i na jej licznych plażach. Bułgaria przystąpiła do NATO w 2004 r., A UE w 2007 r.

Historia Sofii

Miasto Sofia najpierw zaczęło się jako mała osada w VI wieku , nazwana imieniem kościoła św. Sofii. Miasto było okupowane przez plemiona Aleksandra Wielkiego i jego armię, a wkrótce znalazło się pod panowaniem rzymskim co rozszerzyło miasto. Ekspansja miasta zwiększyła liczbę budowanych budynków, ludności i stała się centrum handlowym dla Bałkanów. W 447 r. Hunowie najechali i spowodowali zniszczenie na Sofii, ale został on następnie odbudowany przez Imperium Bizantyjskie. W 809 roku Sofia była znana pod nazwą Sredets i była centrum pierwszego bułgarskiego imperium. Bułgarzy i Bizantyjczycy walczyli z miastem przez wieki, a miasto zostało podporządkowane Bizantynie w 1018 roku, ale zostało zrekultywowane przez Bułgarów w 1128 r. W 1376 r. Sredets został przemianowany na Sofię i był kwitnącym centrum handlowym, znanym ze swoich towarów złota. W 1382 r. Sofia stała się miastem przemocy i prześladowań z powodu najazdów Turków osmańskich, którzy zaczęli w pełni osiedlać się tam XV wiek. Ten czas był również okresem wzrostu z budową wielu budynków osmańskich (chociaż Banya Bashi jest jedynym bieżącym meczetem), a handel utrzymywał się w mieście, dzięki czemu mógł się rozwinąć.

W 1878 r. Rosjanie wyzwoliło Sofię z Imperium Osmańskiego. W 1879 r. Sofia stała się wolnym miastem i księstwem Bułgarii, a wkrótce Królestwem Bułgarii w 1908 r. Wojny bałkańskie miały miejsce w latach 1912-1913, ale I wojna światowa miała większy wpływ na miasto podczas rewolucji rosyjskiej w lutym 1917 r., która doprowadziła do zbyt anty-monarchistycznych i antywojennych nastrojów. 26 kwietnia 1925 r. Zginęło 150 osób, a ponad 500 zostało rannych, gdy komuniści wysadzili kościół St. Nedelya w celu osłabienia B władzom ulgarskim, aby mogła nastąpić rewolucja komunistyczna. Rok 1918 był końcem I wojny światowej, a Bułgaria straciła wiele terytorium, ale rewolucja została zniesiona w Sofii. W marcu 1920 r. Odbyły się wybory i to było początek pierwszego prawdziwie demokratycznego rządu Bułgarii. Kiedy wybuchła II wojna światowa, Królestwo Bułgarii ogłosiło na początku neutralność, ale zostało zmuszone do przyłączenia się do potęgi Osi, gdy wojska niemieckie pokonały Bułgarię. Przystąpienie do tych Osi zostało wymuszone najbardziej dotknął Sofię. Sofia stała się stolicą gminy rządzącej Ludową Republiką Bułgarii od 45 lat.

W 1989 r. W mieście przeprowadzono protesty w nadziei na reformę rządu. Na początku lat 90. XX wieku Bułgarska Partia Komunistyczna zrezygnowała z absolutnej władzy i pozwoliła na pierwsze wolne wybory od 1931 r., Które odbyły się w czerwcu 1990 r.

Z burzliwą historią, Sofia miała ogromny lifting, a jej gospodarka i turystyka stopniowo wzrasta. Pozostaje jednak jednym z najbiedniejszych krajów w UE , ale oferuje urok i historię miejscowym i turystom.

Usługi Partnerskie